KNAW Ter Meulen beurs: onderzoek uitgelicht

2023

Draadloze pacemakers: stappen richting uitbreiding indicatiegebied naar kinderen met bradyaritmieën

Karel Breeman, arts-onderzoeker, Amsterdam UMC

'Met mijn onderzoek wil ik vraagstukken beantwoorden die momenteel het gebruik van draadloze pacemakers bij kinderen in de weg staan. Draadloze pacemakers zijn zo klein als een vitaminepil en passen daardoor volledig in de rechterhartkamer. Ze zouden juist bij kinderen voor minder complicaties kunnen zorgen dan traditionele pacemakers. Mijn onderzoek bij het Mount Sinai ziekenhuis in New York (USA) zal zich richten op het in kaart brengen van de werking van draadloze pacemakers op de lange termijn, de mate waarin ze weer te verwijderen zijn, en de mogelijkheid om draadloze pacemakers tijdens openhartchirurgie te implanteren. De inzichten uit deze studie zijn cruciaal om draadloze pacemakers bij kinderen te implanteren. '

Waarom is jouw onderzoek belangrijk?

‘Voor patiënten met te trage hartritmes zijn pacemakers een levensverlengende behandeling. Momenteel is bij kinderen alleen behandeling mogelijk met pacemakers die onder de huid of in de buikholte geplaatst worden en een draad naar het hart hebben. Deze pacemakers hebben echter een substantieel risico op complicaties, die voornamelijk veroorzaakt worden door de draad. Draadloze pacemakers zijn ontwikkeld om deze complicaties te voorkomen en deze zijn vanwege hun goede resultaten ondertussen opgenomen in de richtlijnen voor volwassenen. Om ze ook bij kinderen te gebruiken, is alleen meer kennis nodig wat betreft langetermijnresultaten en implantatietechnieken. Met de resultaten van dit multicenter onderzoek hopen we ervoor te zorgen dat deze technologie ook voor kinderen beschikbaar wordt. Dit zal hopelijk leiden tot minder complicaties gerelateerd aan pacemakertherapie.’ 

It’s a girl thing: towards sex–specific precision treatment for borderline personality disorder, anxiety and mood disorders

Elize Koopman-Verhoeff, GZ-psycholoog/Postdoc, Leids Universitair Behandel en Expertise Centrum, Universiteit Leiden(LUBEC)

'Aan het McLean Psychiatric Hospital, geaffilieerd aan Harvard Medical School in Boston, zal ik samen met prof. dr. Daniel Dickstein onderzoek doen naar de behandeling van persoonlijkheidsstoornissen, stemmingsstoornissen en angststoornissen bij jongeren. Ik zal bestuderen welke behandelingen het beste werken om klachten te verminderen. Daarbij zal ik proberen te ontrafelen welke factoren in de behandelingen verklaren waarom de ene behandeling beter werkt voor meisjes en de andere beter werkt voor jongens. Op dezelfde manier zal ik de werkzaamheid van behandelingen vergelijken tussen jongeren van verschillende etnische achtergronden. Ik ben heel dankbaar voor de steun vanuit het KNAW/Ter Meulen Fonds dat dit onderzoeksbezoek mogelijk maakt.’ 

Waarom is jouw onderzoek belangrijk?

‘Psychische problemen bij jongeren, zoals depressie en angst, komen heel vaak voor. Eén op de vijf jongeren heeft er last van. Er zijn verschillende behandelingen voor deze problemen, maar het is onbekend welke behandeling het beste werkt voor meisjes, jongens of jongeren van verschillende etnische achtergronden. Veel studies zijn klein en hebben een selecte steekproef, wat het lastig maakt om daarover uitspraken te doen. Bij het McLean Psychiatric Hospital hebben ze unieke data van alle jongeren die daar in behandeling zijn. Dat maakt het mogelijk om de uitkomsten van verschillende behandelingen binnen een grote groep te onderzoeken en tussen subgroepen te vergelijken. Uit die data kan ik antwoorden op mijn onderzoeksvragen destilleren.’

2022

Thrombin generation in children undergoing extracorporeal membrane oxygenation

Joppe Drop, arts-onderzoeker, Erasmus Medisch Centrum

'Mijn onderzoek in het Murdoch Research Children’s Institute te Melbourne, Australië, gaat over stollingsonderzoek bij kinderen die extracorporale membraan oxygenatie (ECMO) ondergaan. Als het hart en of de longen van een kind falen kunnen we de functies van het hart en de longen met ECMO tijdelijk overnemen. Helaas treden er bij deze kinderen stollingscomplicaties, bloedingen en trombose, op. Mijn onderzoek richt zich op het onderzoeken van veranderingen in de bloedstolling bij kinderen die ECMO ondergaan. Met dit onderzoek hopen wij meer inzicht in deze veranderingen te krijgen en zo de behandeling van kinderen aan ECMO te verbeteren.'

Waarom is jouw onderzoek belangrijk?

'Bij kinderen aan ECMO treden er veel complicaties op. Deze kinderen zijn ernstig ziek en het blijkt dat kinderen een kleinere kans hebben om de behandeling te overleven als er trombose of een bloeding optreedt. Het is daarom belangrijk om deze complicaties te voorkomen. Middels dit onderzoek hopen wij meer inzicht te verkrijgen in veranderingen die in de bloedstolling optreden tijdens de ECMO behandeling. Met deze inzichten hopen wij in de toekomst trombose en bloedingen beter te voorspellen, waardoor deze minder vaak voorkomen en de overleving kan verbeteren.'

Ontwikkeling van een verbeterde CAR-T cel therapie voor hoog risico neuroblastoom patiënten

Josephine Strijker, PhD kandidaat, Prinses Maxima Centrum                

'In mijn PhD-onderzoek probeer ik toe te werken naar een nieuwe, verbeterde immuuntherapie voor kinderen met neuroblastoom. Dit doe ik door eerst te kijken hoe de tumor immuun cellen remt. Door deze remming is het namelijk op dit moment moeilijk om een goed werkende immuuntherapie te maken. In het eerste deel van mijn PhD heb ik een aantal interessante stoffen gevonden die door de tumor worden uitgescheiden en immuun cellen remmen. Tijdens mijn bezoek aan het lab van professor John Anderson in Londen zal ik werken aan een nieuwe immuuntherapie die niet gevoelig is voor deze remmende stoffen en hierdoor de tumor cellen beter kan vinden en doden.'

Waarom is jouw onderzoek belangrijk?

'Jaarlijks krijgen 600 kinderen in Nederlands de diagnose kanker. 10% van deze kinderen heeft neuroblastoom, een solide tumor die voornamelijk op de bijnieren ontstaat. Ondanks een intensief behandelingstraject, inclusief immuuntherapie, overleeft de helft van de patiënten de ziekte niet. De patiënten die het wel overleven, leven vaak de rest van hun leven met de gevolgen van nare bijwerkingen van de behandelingen. Met de nieuwe, verbeterde immuun therapie hoop ik te kunnen zorgen dat meer kinderen neuroblastoom overleven met minder bijwerkingen. Hiermee hoop ik te kunnen bijdragen aan 100% genezing met minimale bijwerkingen.'