Alida Dors
Alida Dors (1977) is choreograaf, interdisciplinair maker, socioloog en artistiek directeur. Na een studie Fiscale Economie maakte ze als danser een overstap naar de breakdancescene. Dors danste in de underground evenals het commerciële circuit en sloot zich aan bij diverse gezelschappen. In 2004 was ze medeoprichter van dansschool Solid Ground Movement. Ze ontwikkelde zich als choreograaf en startte in 2011 haar eigen dansgezelschap: BackBone. In datzelfde jaar studeerde ze af als sociologe (UvA). Haar werk kenmerkt zich door een grote betrokkenheid bij maatschappelijke onderwerpen waarin ze thema's als ras en biculturele identiteit onderzoekt. Haar creaties kunnen worden gezien als interdisciplinaire danskronieken die hiphop en moderne dans met elkaar verweven, gekenmerkt door hun sociale en politieke betrokkenheid. Haar dansproductie Or Die Trying (2019) werd genomineerd voor de Zwaan, de belangrijkste dansprijs van Nederland. Sinds 2020 is Alida Dors artistiek directeur van Theater Rotterdam.
Hella Jongerius
Hella Jongerius (1963) is industrieel ontwerper. Ze studeerde in 1993 af aan de Design Academy Eindhoven. Ze richtte in datzelfde jaar studio Jongeriuslab op. Iconische ontwerpen van haar hand zijn de Polder Sofa en de East River Chair voor Vitra. Daarnaast ontwierp ze interieurs voor onder andere de Boeings van KLM en voor het Verenigde Naties hoofdkantoor in New York. In haar veelkleurige ontwerpen werkt ze met verschillende materialen en haar onderzoek naar die elementen – kleuren, materialen en texturen – vernieuwt zich voortdurend. Jongerius heeft uiteenlopende projecten geïnitieerd, met tentoonstellingen in het Design Museum London (2017), Die Neue Sammlung in de Pinakothek der Moderne in München (2017), het Nationalmuseum in Stockholm (2018), Lafayette Anticipations in Parijs (2019) en Gropius Bau in Berlijn (2021). Jongerius' werk is te vinden in de permanente collecties van onder andere het MoMA, het Centre Pompidou, het Victoria and Albert Museum, Die Neue Sammlung en Museum Boijmans van Beuningen.
Erik van Lieshout
Erik van Lieshout (1968) is beeldend kunstenaar. Hij studeerde aan de Academie voor Kunst en Vormgeving in Den Bosch, maar verliet die na drie jaar voor een opleiding aan Ateliers ’63. Zijn werk is veelzijdig en omvat schilderkunst, video, collages, tekeningen of installaties waarin dit allemaal samenkomt. Zijn stijl is direct en maakt gebruik van humor. In zijn werk staan hedendaagse vraagstukken en maatschappelijke kwesties centraal. Hij schuwt reacties of controverse niet, stelt zijn eigen positie ter discussie, en bevraagt grote thema's zoals het politieke landschap, dood en liefde, of de positie van minderheden in de samenleving. Zijn werk is over de hele wereld geëxposeerd en bevindt zich in collecties van o.a. MoMA New York, Stedelijk Museum Amsterdam, MMK Frankfurt en Centre Pompidou Parijs. Erik van Lieshout won o.a. de Heinekenprijs voor de Kunst (2018), Tiger Short Award voor zijn korte film Janus (2013) en werd genomineerd voor de Prix de Rome in 1999.
Ilja Leonard Pfeijffer
Ilja Leonard Pfeijffer (1968) is classicus, schrijver en dichter. Na een studie Klassieke Letteren promoveerde hij in 1996 aan de Universiteit Leiden op een proefschrift over de archaïsch Griekse dichter Pindarus. In 1998 debuteerde hij met de dichtbundel Van de vierkante man en in 2002 verscheen zijn eerste roman Rupert, een bekentenis. De roman Grand Hotel Europa (2018) bracht hem zijn internationale doorbraak. Daarnaast ontwikkelde hij zich als toneelschrijver voor o.a. Het Nationale Toneel en Toneelgroep Maastricht. Zijn werk wordt gekenmerkt door grote thema's zoals liefde, migratie, massatoerisme en de werkingen van de democratie. Zijn werk is meermaals bekroond. Pfeijffer won onder andere de Libris Literatuurprijs (2014), de Anton Wachterprijs (1999), C. Buddingh’prijs (2002), de VSB Poëzieprijs (2016) en werd meermaals genomineerd voor de AKO Literatuurprijs.
Manon Uphoff
Manon Uphoff (1962) is schrijver, scenarist en beeldend kunstenaar. Ze debuteerde in 1995 met de verhalenbundel Begeerte en heeft sindsdien ruim 25 titels op haar naam staan. Haar debuut werd direct genomineerd voor de AKO Literatuurprijs en de Anton Wachterprijs. Haar meest recente roman Vallen is als vliegen (2019) stond op de shortlist van de Bookspot Literatuurprijs 2019 en op de shortlist voor de Libris Literatuurprijs 2020, en werd vertaald in het Engels, Spaans en Hongaars. In haar literaire werk komen vaak verwijzingen naar Griekse mythologie en beeldende kunst voor, maar ook haar persoonlijke leven en ervaringen zijn belangrijke thema's. In haar beeldende kunst werkt ze met fotografie, papier, tekeningen, schilderkunst en video. Tevens is ze lid van schrijverscollectief Fixdit, een collectief dat strijdt tegen genderongelijkheid en zich inzet voor meer diversiteit in de literaire canon en literaire wereld. Haar oeuvre werd in 2020 bekroond met de driejaarlijkse Charlotte Köhler Prijs.