Roni Haver (1972) – Choreograaf
Roni Haver valt als artistiek leider van internationaal dansgezelschap Club Guy & Roni op met eigenzinnig en explosief danstheater dat de actualiteit op de hielen zit. Haver begon haar carrière als danser in het Bat Sheva Ensemble in Tel Aviv en danste daarna in verschillende gezelschappen bij onder meer Wim Vandekeybus en Itzik Galili. In 2002 richtte Haver samen met Guy Weizman het internationale dansgezelschap Club Guy & Roni in Groningen op, waarvan zij artistiek leider is. Strak uitgevoerde, nauwgezette choreografieën zijn typerend voor haar werk. Zij vraagt uiterste precisie, een hoge energie en diepe concentratie van haar dansers. Daarmee is ze in grote mate verantwoordelijk voor de kenmerkende explosieve energie van de dansers van Club Guy & Roni.
Guy Weizman (1973) – Regisseur, choreograaf
Guy Weizman is artistiek directeur van NITE (het Noord Nederlands Toneel en Club Guy & Roni). Weizman groeide op in een joods-Marokkaans gezin en begon zijn carrière als danser bij onder andere het Bat Sheva Ensemble in Tel Aviv. Nu leidt hij vanuit Theater de Machinefabriek in Groningen zowel het Noord Nederlands Toneel als het internationaal dansgezelschap Club Guy & Roni, dat hij in 2002 samen met Roni Haver oprichtte. Weizman onderscheidt zich met zeer fysieke voorstellingen waarin hij dans, mode, muziek, tekst, video, vorm en inhoud combineert tot een totaalervaring waarin alle disciplines gelijkwaardig zijn. Die unieke aanpak wordt gewaardeerd: zijn debuutvoorstelling bij het Noord Nederlands Toneel, Carrousel, werd genomineerd voor de Mimeprijs en voor Salam ontving hij in 2018 de Regieprijs van de Nederlandse Toneeljury.
Iris Kensmil (1970) - Beeldend kunstenaar
Toonaangevend beeldend kunstenaar Iris Kensmil verbeeldt de kracht van Zwarte mensen vanuit een feministisch perspectief. In haar schilderijen, tekeningen en installaties verbeeldt zij belangrijke Zwarte schrijvers, muzikanten en activisten, en biedt zij een eigen en onderbelicht perspectief op de geschiedenis van Zwarte stemmen en ervaringen in het streven naar emancipatie en vooruitgang. De bijzondere wijze waarop zij deze thematiek weergeeft in een heldere direct confronterende stijl heeft haar status als belangrijk en vernieuwend kunstenaar gevestigd. Haar werk is een bewijs van de kracht van kunst om dominante verhalen uit te dagen en gemarginaliseerde perspectieven te verheffen. Kensmil vertegenwoordigde in 2019 Nederland op de Biënnale in Venetië.
Marcel Möring (1957) - Schrijver
Marcel Möring debuteerde in 1990 met Mendels Erfenis. Zijn literaire kwaliteiten werden meteen herkend: voor zijn debuut kreeg hij de Lubberhuizenprijs. Zijn doorbraak bij het grote publiek kwam in 1994 met de roman Het Grote Verlangen, waarvoor hij de AKO-prijs ontving. Later volgden meer literaire prijzen: twee Gouden Uilen voor In Babylon en de Bordewijkprijs voor DIS, een caleidoscopische roman over het leven van een joodse middenstander in Assen, die samen met de daaropvolgende romans Louteringsberg en Eden een trilogie vormt. Daarna volgden Amen en Familiewandeling. Het werk van Möring is in meer dan 18 landen verschenen.
Felix de Rooy (1952) - Regisseur en beeldend kunstenaar
Felix de Rooy is een veelzijdig kunstenaar. Op Curaçao, in New York en Amsterdam was hij actief in theater, film, beeldende kunst en als tentoonstellingsmaker. Hij ontving de Curaçaose Cola Debrotprijs voor cultuur en maakte tientallen theaterproducties en speelfilms, waarvan Almacita di Desolato en Ava & Gabriel internationaal werden bekroond. Voor Ava & Gabriel ontving hij bovendien een Gouden Kalf. De Rooy bevraagt de positie van de gekoloniseerde mens en de gevolgen hiervan voor maatschappelijke verhoudingen. Hij speelde een belangrijke rol in de beeldvorming hierover, o.a. als gastcurator bij de tentoonstellingen Wit over Zwart en De erfenis van de slavernij. In zijn beeldende werk verwerkt De Rooy symbolen, culturele tradities en verhalen tot schilderijen, werken op papier, wandkleden en collages. Dit jaar is een overzichtstentoonstelling van zijn werk te zien in het Stedelijk Museum Amsterdam.
Romana Vrede (1972) - Acteur
Romana Vrede staat al meer dan twintig jaar op het toneel. Ze speelde bij verschillende toneelgezelschappen en maakt sinds 2017 deel uit van Het Nationale Theater, waar ze recent te zien was in de voorstellingen We zijn hier voor Robbie, Liefdesverklaring en OustFaust. Ze won verschillende prijzen voor haar toneelspel, waaronder de Theo d’Or voor haar rol in Race en werd genomineerd voor een Columbina voor haar rol in The Nation. Vrede is ook in films en tv-series te zien. Twee jaar geleden werd ze genomineerd voor een Gouden Kalf voor haar hoofdrol in de film I Don’t Wanna Dance. Dit jaar maakt Vrede bij Theater Rotterdam haar regiedebuut met de voorstelling The Story of Travis.
Over de Akademie van Kunsten
De Akademie van Kunsten is in 2014 opgericht als onderdeel van de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen en staat voor de kracht van kunst in de samenleving. De nieuwe leden van de Akademie van Kunsten treden toe tot een genootschap dat bestaat uit 78 leden uit uiteenlopende kunstdisciplines. Leden van de Akademie van Kunsten hebben zich bewezen in hun vak: de belangrijkste reden bij de keuze voor leden is hun artistieke prestatie.
De Akademie van Kunsten vertolkt de stem van de kunsten richting samenleving en politiek, bevordert de interactie tussen de kunsten onderling, kunst en wetenschap en kunst en maatschappij. Vanuit het perspectief van de kunsten houdt de Akademie van Kunsten zich bezig met actuele en urgente thema’s in kunst en maatschappij, zoals het klimaat, oorlog en maatschappelijke ongelijkheid.