Jakob de Swaan Arons

Jakob de Swaan Arons werd als student sterk geïnspireerd door voorspellingen van opmerkelijk fasengedrag door Nobellaureaat en Akademielid Johannes Diederik van der Waals. Hij studeerde af aan de TU Delft op het onderwerp “Superkritische fasen” en promoveerde cum laude op het onderwerp “Ontmenging in de gasfase”, beide onderwerpen onder toezicht van zijn leermeester en voorganger professor George Diepen die hem aanmoedigde sommige van Van der Waals’ voorspellingen experimenteel te toetsen.

Na zijn promotie werkte hij een kleine twintig jaar voor Shell International: in Emeryville nabij Berkeley, Californië, waar hij een intensieve training kreeg in toepassingen van de moleculaire thermodynamica, en in Amsterdam en Londen. In 1983 volgde hij zijn leermeester op bij de leerstoel Toegepaste Thermodynamica en Fasenleer.

Onder invloed van studies als die van de Club van Rome en de Commissie  Brundtland van de Verenigde Naties, verschoof zijn belangstelling, en die van zijn onderzoeksgroep, van opmerkelijk fasengedrag in voornamelijk industriële processen naar de thermodynamische efficiency en duurzaamheid daarvan. Hierin speelde de thermodynamica van irreversibele processen zoals uitgedragen door Nobel laureaat Ilya Prigogine, een steeds grotere rol. In 2000 ontving hij het ere-hoogleraarschap van de Beijing University of Chemical Technology.

Na zijn emeritaat in 2002 werd hij voor een periode van 2003-2009 benoemd aan de Tsinghua Universiteit van Peking met als leer- en onderzoeksopdracht de toepassingen van de thermodynamica in (bio)chemical engineering. In 2003 vervulde hij tevens een gasthoogleraarschap aan de Nihon University in Tokyo. In 2006 ontving hij de Hoogewerff Gouden Medaille voor zijn levenslange bijdragen aan de procestechnologie. Hij sloot zijn loopbaan af in 2010 met een gasthoogleraarschap aan de Jiaotong University in de vroegere hoofdstad van China, Xian.