Voor een goede afweging van risico’s bij een samenwerking met een buitenlandse instelling of bij het aanstellen van een onderzoekers van buiten Europa is volgens de KNAW maatwerk nodig:
- Zet in op het versterken van de bestaande instrumenten (Leidraad, Loket Kennisveiligheid) en op bewustwording en ondersteuning van onderzoekers, beleidsmedewerkers en bestuurders.
- Beleg de verantwoordelijkheid van kennisveiligheid waar die hoort: bij de onderzoeksinstellingen zelf.
- Onderzoekers zelf kunnen het beste bepalen waar de gevaren en gevoeligheden van het onderzoek zitten. Betrek hen dus altijd bij afwegingen over internationale samenwerkingen.
- De kwesties rond kennisveiligheid verschillen erg tussen bèta-, technische, (bio)medische en sociale en geesteswetenschappen. Maak daarom per domein een apart afwegingskader.
- Bepaal veiligheidsrisico’s op basis van factoren zoals type onderzoek (fundamenteel/toegepast), het stadium van ontwikkeling van een technologie, de mate van vrijheid in het land van de onderzoekspartner, de geopolitieke ambitie van overheden etc.
De KNAW wijst ook op de begripsverwarring die vaak ontstaat als we het over kennisveiligheid hebben. Kennisveiligheid omvat volgens de Akademie (1) ongewenste overdracht van kennis en technologie die een bedreiging voor de nationale veiligheid kunnen vormen, (2) heimelijke beïnvloeding en inmenging door of vanuit andere staten en (3) ethische in integriteitskwesties. Het is belangrijk om deze drie aspecten van kennisveiligheid altijd in discussies te betrekken.